Paweł Wilk

Jakiś czas temu, przy okazji opisywania podstaw Rails, starałem się wyjaśnić czym są klasy i obiekty. Jednak takie mieszanie poziomów ogólności w jednym wpisie może sprawiać, że całość wyda się mało przystępna dla początkujących i nudna dla obeznanych z tematem. Napiszę więc krótko o programowaniu obiektowym dla wszystkich tych, którzy znają już jakieś inne imperatywne, ale nieobiektowe języki programowania, a chcą dowiedzieć się, czym są obiekty i klasy.

Ruby to interpretowany, dynamiczny i obiektowy język programowania stworzony w latach dziewięćdziesiątych przez Yukihiro Matsumoto (ps. matz) – programistę pochodzącego z Kraju Kwitnącej Wiśni.

Wybierzmy się w podróż do świata programowania wieloparadygmatowego, biorąc ze sobą język z elegancką składnią i obiektową architekturą. Poznajmy Ruby’ego.

W tym tygodniu w Londynie odbywała się poświęcona bezpieczeństwu IT konferencja organizowana przez RSA. Z racji wykonywanego zajęcia miałem czelność i sposobność uczestniczyć w wydarzeniu, zrobić kilka fotek i przeprowadzić parę wywiadów.

Na fali zimowych porządków, która przetoczyła się przez mój katalog domowy, nabyłem drogą kupna kilka kolorowych pudełek. Nabyciu towarzyszył zamiar wstępny, który polegał na klasyfikacji obiektów zajmujących powierzchnie płaskie tymczasowego domostwa. W efekcie ubocznym pod biurkiem pojawił się nowy komputer, a na dysku komputera nowa książka.

Archiwalny (2007) podcast ze Zbyszkiem Sobieckim – jedną z pierwszych osób w Polsce zawodowo zajmujących się programowaniem aplikacji dla systemu Mac OS X – o bezpieczeństwie Maka. Rozmawiamy o zmianach w zaporze sieciowej, usterce aplikacji Mail i tym, co przyciąga profesjonalistów do systemu Apple'a.

Popularny esej Petera Norviga, amerykańskiego informatyka, wykładowcy i ojca współczesnej sztucznej inteligencji, poddający pod wątpliwość przyspieszone podejście do nauki programowania.