random:seed

Specyficzna składnia dialektów języka Lisp pozwala precyzyjnie określać i rozróżniać podstawowe konstrukcje, dodawać nowe elementy syntaktyczne, a nawet przekształcać kod programu w trakcie jego pracy. Wynika to z zastosowania prostych, jednak przemyślanych sposobów organizowania i reprezentowania kodu źródłowego.

Grupie naukowców z Uniwersytetu Telawiwskiego udało się przechwycić tajny klucz szyfrujący algorytmu ECDH przez analizę zakłóceń pochodzących ze zjawiska ulotu elektromagnetycznego. Źródłem sygnału był komputer, na którym działało oprogramowanie szyfrujące GnuPG.

Dzięki informacji na facebookowym profilu 7freuds. trafiłem na opublikowany w serwisie „naTemat.pl” artykuł Julii Wahl o związkach pt. „Samotność nie jest zawsze zła”. Zgadzam się z tezą wyrażoną tytułem, jednak mam pewien kłopot z pogodzeniem się z poglądami na temat tzw. miłości romantycznej – z opiniami, które odbierają jej pewną istotną funkcję spajającą i wzmacniającą więź.

W popularnym serwisie społecznościowym Facebook powstała grupa Clojure Poland, która skupia osoby zainteresowane tytułowym językiem programowania.

W projektowaniu systemów składających się z wielu zależnych komponentów prostota pozwala dbać o porządek i sprawia, że możliwe jest elastyczne zarządzanie procesem zmian. Dzięki prostocie możemy budować systemy złożone. Nie należy mylić jej z łatwością, która choć istotna, jest jednak wartością względną.

Clojure to funkcyjny język programowania ogólnego przeznaczenia bazujący na modelu Lisp–1. Jego wzorcowa implementacja działa pod kontrolą JVM, ale istnieją też wydania pracujące w innych środowiskach, na przykład popularny ClojureScript zaimplementowany w JavaScripcie. Clojure jest Lispem, który powstał z myślą o przetwarzaniu współbieżnym i korzystaniu z ekosystemu Javy.

Dwa miesiące temu na konferencji Black Hat ujawniono nowy rodzaj ataku wymierzonego w wymienne nośniki danych, który ochrzczono nazwą BadUSB. Pozwala on infekować niemal każde urządzenie magazynujące USB niewykrywalnym wirusem. Teraz kody przykładowego „szkodnika” ujrzały światło dzienne.

Na przełomie września i października 2014 świat obiegła informacja o ukrytej przez lata luce bezpieczeństwa w powłoce GNU Bourne Again Shell (skr. Bash). Większość serwisów związanych z bezpieczeństwem IT już zdążyła na ten temat napisać i podać odpowiednie metody ochrony, jednak naszą uwagę przykuł edukacyjny aspekt luki – pod tym względem jest to „dobry błąd”, tzn. taki, którego można użyć do wyjaśnienia wielu ciekawych mechanizmów obecnych w systemach typu Unix.

Czy osoba, która działając samodzielnie lub w imieniu jakiejś instytucji dopuszcza się naruszenia prawa, gdy nie mając do tego podstaw (omyłkowo lub z premedytacją) zawiadamia administratora usług hostingowych o tym, że użytkownik bezprawnie udostępnia zasoby objęte ochroną prawa autorskiego lub prawa własności intelektualnej?

Zdalny dostęp do wewnętrznych usług sieciowych oznacza mniejsze koszty funkcjonowania firmy i większą wygodę pod względem zdalnego zarządzania informacjami. Administrator systemów jest w stanie szybko zareagować na incydent, bez konieczności dyżurowania na miejscu w późnych godzinach, a przebywający na rozmowie u klienta handlowiec może pobrać potrzebne do przeprowadzenia prezentacji pliki z folderu znajdującego się w intranecie.