Programowanie

Atom to typ referencyjny przeznaczony do obsługi danych przetwarzanych współbieżnie, do których wymagany jest niekoordynowany, synchroniczny dostęp. Możemy dzięki niemu tworzyć współdzielone obiekty wyrażające zmieniające się stany, gdy zależy nam na tym, aby podczas zmiany wartości bieżącej uwzględniona była jej poprzednia wartość, chociaż dopuszczamy drobne zmiany w kolejności operacji, gdy więcej niż jedna aktualizacja zostanie zlecona w podobnym czasie.

Wykonywanie współbieżne pozwala spożytkować więcej niż jedną jednostkę obliczeniową komputera podczas wykonywania zadań, które można zrównoleglić. Pomaga też lepiej zarządzać czasem, gdy pewne operacje muszą oczekiwać na obsługę komunikacji międzyprocesowej lub podsystemu wejścia/wyjścia. Clojure proponuje przejrzystą implementację wykonywania współbieżnego, wykorzystującą typy referencyjne i programową pamięć transakcyjną.

Transduktory to funkcje, które służą do przekształcania sposobu działania funkcji redukujących. Pozwalają na tworzenie kolejnej warstwy abstrakcji, dzięki której można implementować transformacje wieloelementowych struktur danych niezależne od ich konkretnych charakterystyk.

Clojure jest językiem o solidnych fundamentach teoretycznych. W tej części zajmiemy się podstawami koncepcyjnymi tego dialektu Lispu, a dokładniej definicjami stanu, tożsamości, powiązania i wartości. Pozwoli nam to oswoić się z paradygmatem funkcyjnym i zrozumieć dlaczego niektóre oczywiste czynności wymagają przeprowadzania operacji niestosowanych w innych językach programowania.

Rozwiązania niektórych problemów obliczeniowych mogą być czytelnie wyrażone w postaci rekurencyjnej lub zapętlonej. W Clojure istnieją konstrukcje, które pozwalają implementować algorytmy w taki właśnie sposób.

W popularnym serwisie społecznościowym Facebook powstała grupa Clojure Poland, która skupia osoby zainteresowane tytułowym językiem programowania.

Komparatory to funkcje, które służą do porównywania wartości elementów kolekcji. Zastosowanie znajdują przede wszystkim w operacjach sortowania. W Clojure każda funkcja może być komparatorem, jeżeli tylko będziemy przestrzegali odpowiednich wytycznych.

W projektowaniu systemów składających się z wielu zależnych komponentów prostota pozwala dbać o porządek i sprawia, że możliwe jest elastyczne zarządzanie procesem zmian. Dzięki prostocie możemy budować systemy złożone. Nie należy mylić jej z łatwością, która choć istotna, jest jednak wartością względną.

Sekwencje to przypominający iteratory mechanizm dostępu do elementów kolekcji. Są niemutowalnymi, abstrakcyjnymi listami, dzięki którym możliwe jest następcze operowanie na zbiorach danych. W programach pisanych w Clojure często korzystamy z sekwencji.

Kolekcje to abstrakcyjna klasa struktur danych, służąca do reprezentowania zbiorów elementów o wspólnych cechach bądź wspólnym przeznaczeniu. Umożliwiają one wyrażanie takich zestawów w sposób zgrupowany w pojedynczym obiekcie. W Clojure możemy korzystać z kilku wbudowanych kolekcji, a konkretnie z list, wektorów, map i zbiorów.